Διαβάστε για το Ναύπλιο, την ιστορία του και την Παλιά πόλη του Ναυπλίου

Στο Ναύπλιο ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια στην παλαιά πόλη του Ναυπλίου θα σας εντυπωσιάσουν με την εντυπωσιακή διακόσμηση στα δωμάτια στο Ναύπλιο. Οι τιμές και οι προσφορές των ξενοδοχείων στο Ναύπλιο είναι προσιτές και υπάρχουν προσφορές ξενοδοχείων και ενοικιαζόμενων δωματίων για μικρές εξορμήσεις τα Σαββατοκύριακα στο Ναύπλιο για φαγητό και διασκέδαση στα καφε μπαρ και τα κλάμπ του Ναυπλίου.

Tο Ναύπλιο ή Ανάπλι υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα της νεώτερης Ελλάδας, πρωτεύουσα του Νομού Αργολίδας και ο κυριότερος λιμένας της ανατολικήςΠελοποννήσου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είχε 13.822 κατοίκους. Είναι μια από τις πιο γραφικές πόλεις της χώρας, και υπήρξε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους στα χρόνια 1828-1833. Εκτός από διοικητικό είναι και τουριστικό κέντρο, με συνεχή κίνηση σε όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Σύμφωνα με τη μυθολογία, η πόλη οφείλει το όνομά της στον οικιστή της Νάυπλιο, γιο του θεού Ποσειδώνα και της Αμυμώνης. Κατά την αρχαιότητα τοΝαύπλιο βρισκόταν ουσιαστικά στη σκιά του Άργους, χρησιμεύντας ως λιμάνι του από τον 7ο αιώνα π.Χ.

Στους βυζαντινούς χρόνους και από τον 11ο αιώνα η σπουδαιότητα του Ναυπλίου ως εμπορικού κέντρου συνεχώς αυξανόταν. Εξέχουσα για την ιστορία της πόλης υπήρξε η μορφή του Λέοντα Σγουρού, τοπικού άρχοντα του Ναυπλίου από το 1200 περίπου, ο οποίος θέλοντας να επεκετείνει την εξουσία του, έφτασε μέχρι τη Λάρισα το έτος 1204. Την προέλασή του ανέκοψαν οι Σταυροφόροι της Τέταρτης Σταυροφορίας, οι οποίοι κατέλαβαν τελικά όλες τις περιοχές που είχε κατακτήσει, μαζί και το Ναύπλιο, γύρω στο 1210-1212.

Έκτοτε το Ναύπλιο δοκίμασε την κατοχή διαφόρων κατακτητών, πρώτα των Φράγκων, κατόπιν των Ενετών και στη συνέχεια των Τούρκων, με ένα μικρό διάλειμμα, αυτό της Δεύτερης Ενετοκρατίας.

Η πόλη του Ναυπλίου, η Napoli di Romania των Βενετών, διαμορφώθηκε κυρίως από τα χρόνια της Πρώτης Ενετοκρατίας, όταν, προς το τέλος του 15ου αιώνα, σχηματίστηκε με τεχνητές προσχώσεις μέσα στη θάλασσα η κάτω πόλη, η οποία ταυτίζεται με το σημερινό ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου. Μέχρι τότε η κατοίκηση περιοριζόταν ουσιαστικά στον βράχο της Ακροναυπλίας. Σπουδαία έργα της πρώτης Ενετοκρατίας είναι το Κάστρο των Τόρων και τοΜπούρτζι.

Η πόλη έφτασε στο απόγειο της ακμής της όταν έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους, από το 1827 ως το 1834. Στις 8 Ιανουαρίου του 1828 αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο ο πρώτος κυβερνήτης της νεώτερης Ελλάδας,Ιωάννης Καποδίστριας. Την εποχή εκείνη στην πόλη υπήρχαν κυρίως καφενεία, ενώ στα σαλόνια των διακεκριμένων οικογενειών λάμβαναν χώρα χοροεσπερίδες ή και φιλολογικές βραδιές. Επιπλέον ιδρύθηκαν τυπογραφεία και για σύντομο διάστημα Φιλολογικό Σπουδαστήριο.

Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1831, ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε έξω από την εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα και στις 25 Ιανουαρίου του 1833 οι Ναυπλιείς υποδέχτηκαν τον πρώτο βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα, ο οποίος παρέμεινε στην πόλη για σύντομο χρονικό διάστημα, ως τα τέλη περίπου του 1834, οπότε η πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους μεταφέρθηκε στην Αθήνα.

Το Ναύπλιο βρέθηκε για τελευταία φορά στο επίκνετρο των γεγονότων, με τη Ναυπλιακή Επανάσταση κατά του Όθωνα, που ξέσπασε τον Φεβρουάριο του 1862, και έμεινε γνωστή ως Ναυπλιακά.

Μετά τα Ναυπλιακά άρχισε η παρακμή της πόλης. Έκτοτε τοΝαύπλιοαποτελεί μια επαρχιακή πόλη, που τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε αγαπημένο προορισμό τόσο των Ελλήνων όσο και των ξένων ταξιδιωτών.

Η παλιά πόλη ή κάτω πόλη εκτείνεται βόρεια του Κάστρου της Ακροναυπλίας, από τον παλαιό Σιδηροδρομικό Σταθμό ως τον προμαχώνα των Πέντε Αδελφών και αποτελεί ουσιαστικά το σημερινό ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου. Μέχρι το 1470, η περιοχή αυτή ήταν ελώδης και κατακλυζόταν από θάλασσα, με εξαίρεση τη συνοικία του Ψαρομαχαλά, στους βορειοδυτικούς πρόποδες της Ακροναυπλιάς.

Προς το τέλος του 15ου αιώνα, στα χρόνια της Πρώτης Ενετοκρατίας, αποφασίστηκε να επεκταθεί η πόλη, με τεχνητές προσχωρήσεις και θεμελιώσεις σε ξύλινους πασσάλους.

Η περιοχή αυτή που την αποκαλούσαν κάτω πόλη, για να τη διαχωρίζουν από το Κάστρο της Ακροναυπλίας που βρισκόταν ψηλότερα, περιβλήθηκε με παράλια τείχη που ενισχύονταν με προμαχώνες.

Οι αλλαγές στην πολεμική τεχνική οδήγησαν στη συστηματική κατεδάφιση των τειχών της κάτω πόλης, που ξεκίνησε το 1866 και ολοκληρώθηκε το 1930. ο μοναδικός προμαχώνας που σώθηκε από την οχύρωση της κάτω πόλης είναι τα Πέντε Αδέλφια.